Przybyłaś do nas wigilijnym czasem, a po roku przy wielekanocnym stole musimy Cię opłakiwać. Ciężkie są pożegnania, na szczęście zdążyłaś znaleźć swoich ludzi i choć na tak krótko to jednak zakosztowałaś miłości. Magda, Rafał dziękujemy za dom, który jej daliście i razem z wami ją opłakujemy… Astruniu nie mówimy żegnaj, tylko do zobaczenia za Tęczowym Mostem
